Na današnji dan pre 3 godine preminuo je mitropolit Amfilohije Radović. Po rođenju Risto Radović, bio je arhiepiskop cetinjski, mitropolit crnogorsko-primorski Srpske pravoslavne crkve. Bavio se teologijom, esejistikom i prevodilaštvom. Bio je učenik Justina Popovića i jedan od zastupnika svetosavlja unutar crkve.
Rođen je na pravoslavni Božić, 7. januara 1938. godine u Barama Radovića u Donjoj Morači. Završio je Bogosloviju Svetog Save u Beogradu. Na Bogoslovskom fakultetu SPC u Beogradu diplomirao je 1962. godine. Pored teoloških nauka, na Filozofskom fakultetu u Beogradu, studirao je klasičnu filologiju. Postdiplomske studije nastavlja u Bernu i Rimu. Odatle je otišao u Atinu, u kojoj, za vreme sedmogodišnjeg boravka, pored svakodnevne parohijske službe, je doktorirao. Tezu koju je napisao na grčkom jeziku, o Svetom Grigoriju Palami, odbranio je uz najvišu moguću ocenu. Potom je godinu dana proveo na Svetoj Gori, a onda je pozvan da predaje na Ruskom pravoslavnom institutu Sveti Sergije u Parizu od 1974. do 1976, gde je uz ostalih pet jezika koje je savladao, usavršava i francuski jezik.
Po povratku, u Beogradu je biran za dekana Bogoslovskog fakulteta i vanrednog profesora, krajem 1985. izabran je za episkopa banatskog sa sedištem u Vršcu, odakle je uoči Božića 1990. godine došao i na Cetinju ustoličen za mitropolita crnogorsko-primorsko-skenderijsko-brdsko-zetskog i pećkog trona egzarha. Ustoličen je u veoma teško vreme. Nakon duge komunističke vlasti mnoge crkve su bile zapuštene, a broj sveštenika je umanjen, a čitave generacije su bile pod dejstvom komunističke ideologije. Amfilohije je podstakao obnovu crkvi i manastira i povećao broj sveštenika. Pokrenuo je 1992. glasilo Crnogorsko-primorske mitropolije Svetigora, a pokrenuo je i široku izdavačku aktivnost. Tokom 1998. pokrenuo je i Radio Svetigora.
Predavao je na Bogoslovskom fakultetu Univerziteta u Beogradu od 1980. do 2005, kada se povukao zbog mnoštva obaveza. Pored teologije i filozofije, bavi se esejistikom i prevodilaštvom. Podstakao je obnovu i podizanje velikog broja crkava i manastira. Godine 1996. vladika Amfilohije je uredio zbornik Jagnje Božije i zvijer iz bezdana, u kome se izlaže pravoslavna filozofija rata. Po prvi put u istoriji njegove mitropolije, godine 1993. mitropoliju su posetila dva najistaknutija patrijarha, carigradski i ruski. Te iste godine po prvi put je Sveti arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve održan u Mitropoliji crnogorsko-primorskoj.
Nakon hospitalizacije patrijarha Pavla dana 13. novembra 2007. godine, Sveti arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve je odlučio da privremeno prenese dužnosti patrijarha srpskog na Sveti arhijerejski sinod Srpske pravoslavne crkve na čelu sa mitropolitom Amfilohijem, kao zamenikom patrijarha. Nakon smrti patrijarha Pavla, 15. novembra 2009, na vanrednoj sednici Svetog arhijerejskog sinoda izabran je za mestobljustitelja patrijaraškog trona.
Odlukom Svetog arhijerejskog sinoda od 21. maja 2010, imenovan je za administratora Eparhije raško-prizrenske, a prestao je to biti 26. decembra 2010. godine nakon uvođenja episkopa lipljanskog Teodosija u tron episkopa raško-prizrenskih. Imenovan je i za administratora novoosnovane Eparhije buenosajreske.
Mitropolit Amfilohije je bio drugi po rangu među episkopima u hijerarhiji SPC, odmah nakon patrijarha srpskog februara 2012. dobio je počasni doktorat Instituta Svetog Sergija u Parizu. Umro je 30. oktobra 2020. godine u 8.22 časova, od posledica zaraze koronavirusom.
„Moramo da kažemo svetu da, dok nas bude, da je Kosovo naša zenica, naše srce, srce našega srca, naš sveti grad Jerusalim i da se njega, kao svoje duše i sudbine, ne možemo odreći. Ni u zemaljskom ni u Božijem neprolaznom životu. Srpske stope se tu moraju održati, a kosovski zavet predaka nositi kao predanje. Za nas Kosovo i Metohija nije geografija jednog prostora, već topografija životnog smisla i opredeljenja” – govorio je mitropolit Amfilohije Radović.
