30. septembra/12. oktobra 1897. godine
Prenos Vukovih zemnih ostataka iz Beča u Beograd obeležen je velikom nacionalnom komemorativnom svečanošću. „Vasceli srpski narod” okupio se tog 30. septembra 1897. godine u Beogradu. Sakupilo se u prestonici mnoštvo ljudi iz Srbije, Crne Gore, Bosne, Hrvatske, Makedonije… Grad je za ovu priliku bio posebno ukrašen zastavama i vencima. Od kada je voz sa Vukovim kovčegom ušao na Glavnu železničku stanicu, pa sve do kraja sahrane, neprekidno su zvonila zvona svih beogradskih crkava. Milan Đ. Milićević, predsednik Srpske kraljevske akademije, održao je govor o značaju dela Vuka Karadžića za srpski narod, a zatim je mitropolit Mihailo sa episkopima i sveštenstvom održao kratak pomen uz pevanje Beogradskog pevačkog društva. Sprovod je prošao glavnim beogradskim ulicama: Nemanjinom (gde je nastala i ova fotografija), Kralja Milana, Knez Mihailovom i Dubrovačkom (današnjom kralja Petra).
Povorka je pred Sabornu crkvu stigla oko 11 časova. Nakon pomena su mitropolit Mihailo i ministar prosvete i crkvenih poslova Andra Nikolić održali govore. Kovčeg je prenet do groba uz pesmu Jovana Jovanovića Zmaja, koju je u muziku pretočio Josif Marinković. Usledilo je polaganje venaca (ukupno ih je bilo 95), a zatim je Milan Đ. Milićević otkrio dve mermerne spomen-ploče, Vukovu i Dositejevu, na zapadnom zidu crkve (severno i južno od portala) uz poklike okupljenih: „Slava im!” Na Vukovoj stoji natpis: „Pod krilom ove crkve/ metar i po na zapad/ počivaju smrtni ostaci/ Vuka Stef. Karadžića/ 1787–1864/ 1897. „Svečanost je završena u nešto posle 12 časova polaganjem Vukovog kovčega u novi sarkofag. Na njemu je uklesano: „Vuk Stef. Karadžić/ otac nove književnosti srpske/ rođen u Tršiću 1787./ preminuo u Beču 1864./ Po naredbi kralja Aleksandra/ prenešen iz Beča/ Ovde sahranjen 30. septembra/ 1897.“
Izvor i fotografije: Muzej Vuka i Dositeja
Gore: Jedina sačuvana fotografija ovog događaja, na kojoj se može videti pogrebna povorka koja se kretala uzbrdo Nemanjinom ulicom prema Slaviji.
Dole: Deo trake sa venca nošenog ovom prlikom, u bojama srpske narodne trobojke. Ova, i brojne druge trake čuvaju se danas u zbirci našeg Muzeja.
