Na današnji dan u Irigu, 6. marta 1917, sahranjen je Stevan Radić, pedagog, književnik, kulturni i društveni radnik.
Rodio se u Mohaču 1863. godine gde je završio srpsku osnovnu i mađarsku višu narodnu školu. U Karlovcu je završio učiteljsku školu sa izuzetnim uspehom i 1882. godine počinje svoj pedagoški rad u Trpinji kod Vukovara. Došavši u to mesto, zatekao je školu u vrlo lošem stanju i na njegovu inicijativu meštani, mahom seljaci, sazidali su novu školu. U Trpinji osniva Pevačko društvo u okviru kojeg drži svetosavske besede. Nakon deset godina predanog rada napušta Trpinju i dolazi u Irig 1892. godine.
U Irigu radi kao predani učitelj pri opštinskoj školi. Obnavlja Srpsko pevačko društvo (osnovano 1887) radeći u njemu besplatno kao horovođa.
Jedan je od osnivača „Dobrotvorne zadruge Srpkinja Iriškinja” (1903) i 1905. je izabran za njenog sekretara. Radio je na ideji da se u Austrougarskoj stvori Savez Srpkinja, a to mu je pošlo za rukom 1910. godine kada je u Sremskoj Mitrovici, na prvom sastanku okolnih dobrovoljačkih zadruga Srpkinja u Austrougarskoj, postigao da se usvoji statut i formira savez. Za pregalački rad na stvaranju saveza njemu je, kao priznanje, pripao status počasnog člana u Nadzornom odboru Saveza Srpkinja.
Pre objavljenih članaka u Braniku i Zastavi, obreo se u kratkoj prozi: Srpska žena (1910), Ni iz čega (1908), Baranjčice: priče iz života Srba baranjaca (1898).
Na Vidovdan, 1912. godine, ostvaruje mu se želja, koja je potekla od ženskih zadruga, da se podigne spomenik srpskoj pesnikinji i književnici Milici Stojadinović Srpkinji.
Pripala mu je čast da svečano, u dvorištu manastira Ravanica u Vrdniku, uz pozdravni govor, u prisustvu nekoliko hiljada ljudi, preda spomenik u amanet svom narodu.
Bio je zagovornik i ideje da se Jovanu Jovanoviću Zmaju podigne dostojan spomenik na Iriškom vencu, međutim od te ideje je ostala samo zamisao.
Pored velikog uticaja na narod u Irigu i okolini živom rečju i delom, bavio se i pozorištem. Naime, kada se „Diletantsko pozorišno družestvo” izdvojilo od Srpske čitaonice u Irigu, bio je od 1894. do 1901. godine njegov neposredni rukovodilac, a samim tim i režiser. Režirao je u tom amaterskom ansamblu „Kraljevića Marka”, „Svetislava i Milevu” i „Boj na Kosovu” i sa njima gostovao po Sremu i šire. Sve do 1901. rukovodio je Pevačkim društvom Zmaj iz koga izrasta današnje kulturno-umetničko društvo koje sa ponosom nosi Zmajevo ime.
Veoma cenjen i poštovan od strane Irižana živeo je skromno i napustio ovaj svet dosta oronulog zdravlja u 54-oj godini života, 5. marta 1917. godine i sahranjen sutradan na Nikolajevskom groblju u Irigu.
Nije imao porodicu ni naslednika.
Izvor: Srpska Čitaonica Irig
