Najbliži srodnik Dositejev, bio je njegov sinovac Grigorije Obradović. Poput strica i Grigorije je bio učen i obrazovan čovek. Za njega u svojim pismima Dositej veli da je bio „škola granični direktor u Bozoviću”. Mita Kostić ga naziva „direktor srpskih škola u Banatu”. Dimitrije Cikinđal ga u svom pismu iz 1808. godine pominje kao „upravitelja škola okruga temišvarskog“. Grigorije Obradović je bio plodan pisac i prevodilac. Za potrebe škola sastavljao je udžbenike jednako na srpskom i rumunskom jeziku.
Znameniti Jernej Kopitar bio je veoma zainteresovan za delo Dositeja Obradovića. Doznavši da je Dositijev sinovac Grigorije, upravitelj srpsko-vlaških škola u Banatu, pisao mu je aprila 1810. godine preko nekog njegova rođaka koji je trgovačkim poslom bio u Beču, da mu što javi o životu i spisima svoga strica. Kopitar je, svakako delom kao plod njihove prepiske, napisao dva članka o Dositeju: „Dimitrije Obradović, rođenjem Srbin iz Banata, prvi srpski narodni spisatelj, sada senator, glavni nadzornik škola i vaspitač dece Crnog Đorđa u Beogradu” i „Odlomci iz biografije Dimitrija Obradovića, Ilira iz Austrije”, oba objavljena 1810. godine.
Na fotografiji: (Svojstvenoe izloženije) Banata temišvarskago, u stihove spisano Grigorijem Obradovičem, učil. direktorom 1801-go goda. U Budimu, 1802.
Izvor: Muzej Vuka i Dositeja
