U današnjem svetu srpskog folklora ime Stevana Brankovića je itekako poznato u Nemačkoj i Švajcarskoj. Bez sumnje je bio jedan od najboljih igrača srpskog rasejanja u ove dve zemlje, umetnički rukovodilac društava, koja su nizala samo zlatne plakete na nacionalnim i evropskim smotrama. Ljubav prema srpskom folkloru i muzici i negovanje tradicije su ga odveli dotle da je jedan od retkih rođenih u rasejanju, koji je-postavio i koreografiju. Rođen je u Štutgartu, već godinama živi u švajcarskom Bazelu. Bio je igrač Srpsko-nemačkog kulturnog i sportskog društva Sloga iz Štutgarta (poznatijeg kao Sloga Cufenhauzen), zatim KUD Dobrosav Radovanović Kikac iz Bazela u Švajcarskoj, Vuk Stefanović Karadžić iz Šenenverta (takođe u Švajcarskoj).
Danas je član Arno grupe u Bazelu, rado pomaže Umetnički centar Soko iz Bazela i bio je desna ruka organizatoru svih srpskih balova u Bazelu.
Na radost mladih igrača iz nemačkog Frajburga, Stevan se prihvatio posla da bude stručni saradnik SKUD Nikola Tesla. Prva proba je prošla više nego dobro, pa su igračice i igrači poželeli da češće vežbaju sa njim. Stevan je primetio da se igrači ne poznaju dovoljno, pa im se obratio kratkim pričama o istoriji i igrama, o tradiciji srpskog naroda i nošnjama… i tako je za kratko vreme probudio interesovanja, pa su mladi počeli više da komuniciraju i da pričaju o lepotama krajeva odakle su ili odakle su njihovi roditelji. Za kratko vreme „proputovali” su kroz Srbiju i Republiku Srpsku u jednom neobičnom času istorije i geografije. Naredni susret sa Stevanom Brankovićem je u nedelju, 16. jula, potom sledi još jedna proba, pa se odlazi na šestonedeljni letnji raspust, koji u ovoj nemačkoj pokrajini počinje pred kraj jula.
Ljubav prema srpskom folkloru, epskim pesmama i srpskoj baštini Stevanu je preneo otac Zoran Branković (1955-2010), veliki društveni aktivista, veseljak, drugar, prijatelj i čovek velikog srca. Kako je on radio i učio Stevana, tako i Stevan uči druge.
