Vladike, sveštenstvo i narod i u rasejanju se opraštaju od mitropolita Amfilohija Radovića

Vest o smrti mitropolita Amfilohija Radovića pogodila je sve i u matici i u rasejanju. Gotovo u svim hramovima gde Srbi  održavaju bogosluženja služen je pomen Velikom Amfilohiju. Vernici i građani se opraštaju i preko društvenih mreža i tuguju za arhiepiskopom cetinjskim i mitropolitom crnogorsko primorskim Amfilohijem, čovekom koji će zasigurno ostati upamćen ne samo kao veliki govornik, branilac svoga naroda posebno na Kosovu i Metohiji i u Crnog Gori, već i kao osoba koja je pozvala i stala na čelo višemesečnih litija u Crnoj Gori protiv Zakona o slobodi veroispovesti, koja je razultirala pad Mila Đukanovića i njegove stranke nakon trideset godina vlasti.

Reklama

Episkopi Grigorije i Andrej o mitropolitu Amfilohiju

Episkop diseldorfski i sve nemački Grigorije, oprostio se od mitropolita Amfilohija rečima da nas je napustio „sluga Božiji i narodni rukovoditelj, sveštenik u najdubljem smislu te reči“.

„Upokojio se u Gospodu Mitropolit Amfilohije, sluga Božiji i narodni rukovoditelj, sveštenik u najdubljem smislu te reči! Za mene je on bio i još nešto više, bio je prorok i pjesnik, a to je kao da kažete hrabrost i nježnost u jednome. Pjesnik ranjenog, otvorenog srca kome su kaplje krvi i suza neprestano kapale nad Crnog Gorom. Ali ne uzalud, nego su lile da umiju Crnu Goru i zalivaju vinograd koji zasadi ruka Gospodnja, slično onoj majci Janković Stojana, koja je suzama vinograd zalivala dozivajući svoga sina. Ovaj molitvenik dozivao je neprestano Sina Očevoga, Hrista Spasa, koga su zli vinogradari izbacili napolje i ubili. Monah, sveštenik i prorok plamene pjesme, uspio je da prizove Hrista, a vinograd da raste i mnogi rod donosi.

Mitropolit Amfilohije se nikada nije uplašio. To ga je učinilo, u ovom svijetu straha i kukavičluka, magnetom privlačnim za uplašene i rastužene, koje je rado primao pod svoja orlovska krila slobode. Od sada ćemo kad god podignemo pogled ka gore, ka visovima Crne Gore, znati da iznad nas ledbdi još jedan istinski orao SLOBODAR! VJEČAN MU SPOMEN!“, prenete su reči vladike Grigorija na eparhijskom sajtu.

Vladika Grigorije, Episkop Diseldorfa i Nemačke uz sasluživanje sveštenstva Arhijerejskog namesništva za Severnu Rajnu i Vestfaliju, služio je u Sabornom hramu Svetog Save u Diseldorfu pomen Njegovom Visokom Preosveštenstvu Arhiepiskopu cetinjskom i Mitropolitu crnogorsko-primorskom Gospodinu Amfilohiju, „kome neka Gospod podari večni spomen i Carstvo nebesko!“.

Vladika Andrej episkop Austrijsko-švajcarski, čija se eparhije prostire i po Italiji i Malti na svojoj Fejsbuk stranici se oprostio od mitropolita Mitropolit Amfilohije.

„Danas, u Beču ceo dan je padala kiša. Posle jutrenja smo saznali da se u 83. godini upokojio najdražiji Mitropolit Amfilohije. Odmah smo u Sabornoj Crkvi služili pomen. Teško smo podneli ovu tužnu vest. Suze su celo prepodne prešle preko obraza. Baš sam se mnogo isplakao. Još je nemoguće shvatiti ovaj tužni ovozemaljski rastanak. Međutim, na nebesima Mitropolita sada pozdravljaju otac Justin, Vladika Nikolaj i Patrijarsi German i Pavle, otac Luka Anić, prota Momčilo Krivokapić, Mitropolit Prokopije kefalonijski.. Mi na zemlji tužni, ipak smo i utešeni, jer su sa nama ostali Patrijarh naš Irinej, episkopi Atanasije i Irinej, arhimandrit Jovan Radosavljević i mnogi veliki molitvenici. Ostala su sa nama i sva duhovna deca blaženopočivšeg Mitropolita! Prestavljenje Mitropolita Amfilohija je vaseljenski događaj!

Razmišljam o prvom susretu sa Mitropolitom: 1981 na Bogoslovskom fakultetu. Pre toga, u Grčkoj, punih godinu dana su mi Oci Svetogorci govorili: brate Andreje, kada budeš pošao na studije u Beograd, tamo obavezno da potražiš duhovnika oca Amfilohija i ostala duhovna čeda Ave Justina, oce Atanasija i Irineja. Prvi utisak je bio tako snažan: o Bože, kako studenti u Beogradu imaju veliko strahopoštovanje prema ovom jedinstvenom duhovniku ocu Amfilohiju. Slušam predavanja oca Amfilohija iz Uvoda u bogoslovlje, iz Metodike verske nastave i Katihetike…

Nikad nisam slušao takve reči! Paralelno isto to doživljavam na časovima kod otaca Atanasija i Irineja. To je duh oca Justina. Poruka svetogorskih otaca je: evo divna duhovna čeda Ave Justina! U Londonu 1982, za vreme letnjeg raspusta, isto to veli Mitropolit Antonije Blum, a u manastiru u Eseksu to ponavlja Starac Sofornije: Brate Andreje, studenti Bogoslovskog fakulteta u Beogradu imaju sada jedinstvenu priliku da uče istinsku teologiju od velikih duhovnika i otaca Amfilohija, Atanasija i Irineja! Koristite to vreme maksimalno!

Ništa drugo nisam ni uradio. Javio sam se mojim roditeljima da od povratka u Nemačku nema ništa. Ostao sam posle studija u Srbiji. Taj dodir sa svetim ljudima se upravo nastavio neprestano 1981-2020. Pre deset godina, na mojoj hirotoniji, Mitropolit me je u Beogradu vodio oko svetog oltarskog prestola. Hvala mu! Neka je slava Bogu, da bude Carstvo nebesko nezaboravnom Mitropolitu Amfilohiju!“, podelio je svoje reči o Velikom mitropolitu vladika Andrej.

I on je zajedno sa svojim saradnicima u Beču nakon tužne objave o upokojenju blaženopočivšeg Mitropolita crnogorsko-primorskog Amfilohija, služio pomen  Sabornoj crkvi u Beču sa bratijom hrama.