Pošto su Turci otišli iz varoši, na Dorćolu nije bilo mnogo kafana ni dućana. Jedino je Dušanova ulica imala dosta dućana a naročito kafana. U tim se kafanama provodio patrijarhalni, veseli život, pun sevdaha i raspoloženja, a zalivan tada jeftinim vinom i pravom turskom kafom. Tu se pilo i igralo, tu su se spremale podvale i čarlame. Za taj život veli čiča Ilija u svom komadu „Dorćolska posla”: Zar je prvina da čujem Dorćolca ulicom pevati, pa mora da peva kad oko njega sve peva i bašte i osmanluci i ptice i devojke, sve peva.
Na Dorćolu je tada bilo nekoliko kafana koje su nosile nazive svojih gazda Hadži Janjina, Taletova (kasnije Dardaneli), Dumina (kasnije nazvana Nušićeva, jer je u njoj veliki dramski pisac kao đak učio da igra bilijar) zatim kafana Narodni direk, a koja je kasnije promenila ime u Kod dva papagaja. Tu su još bile kafane Kod Đerdapa, gde se gotovila dobra riba i riblja čorba, kafana Kod Spuža, kafana Kod palidrvca, kafana Kod dva lovca, Jevrejska kasina i druge. Tadašnji Dorćol bio je omiljeno mesto naših glumaca i književnika: čiča Ilije, Nušića, Milorada Gavrilovića i drugih koji se docnije sele u Skadarliju kod Tri šešira, Dva jelena i Bumsa.
Dorćol nekad i sad, Beogradske opštinske novine 1. decembar 1937. godine objavile su ovaj tekst, koji je prenet na Fejsbuk stranici Stari Dorćol