Vojvoda gružanske knežine kragujevačke nahije Jovan Dimitrijević Dobrača, rodom je bio iz sela Dobrače kod Kragujevca. Kao bogat trgovac neštedimice je pomagao srpske ustanike. Dvomesečne borbe vođene u Čačku i okolini, od 25. aprila do 13. juna 1815, bila su glavna borbena dejstva u Drugom srpskom ustanku. Glavni deo bitke odigrao se na prostoru brda Ljubić. Knez Miloš Obrenović komandu nad šančevima na Ljubiću poverio je Tanasku Rajiću, a komandu nad šančevima u podnožju brda vojvodi Jovanu Dimitrijeviću Dobrači.
Dobrača je predvodio 500 svojih momaka, koje je, kako se pričalo, iz sopstvenog džepa opremio oružjem i džebanom. Turci su potisli ustanike iz donjih šančeva i opkolili Dobračin šanac, ali su tu pretrpeli strašne gubitke. Nakon herojske pogibije Tanaska Rajića Turci su se povukli u Čačak, da bi potom za samo tri dana ustanici potpuno uništili Imšir pašinu vojsku. Vojvoda Jovan Dimitrijević Dobrača potrošio je tokom Ustanka sav svoj imetak, da bi pod starost živeo od milostinje koju mu je u vidu male državne penzije darivao knez Miloš. Umro je 1839. godine i sahranjen je u porti manastira Drača. U beogradskoj ulici koja danas nosi ime ovog dobrotvora i heroja Drugog srpskog ustanka nalazi se čuvena Čukur-česma, zapisao je u svojoj prezentaciji „Heroji Dorćola“ Miodrag Tomić, a preneo Muzej Vuka i Dositeja.