Foto: arhiva FB Radioaktivni komarac
Jedno od najprijatnijih iznenađenja na festivalu u Njujorku bio je nenajavljeni jugoslovenski film Tri. Jedan od kritičara je izjavio: „Nikada, ja mislim, na filmu nije s takvom dramatičnom prisutnošću prikazana slika rata sa svojim poslednjim i fatalnim konsekvencama, kao ni sa takvom humanošću i strogošću, oslobođena svake političke subjektivnosti i sofističko metafizičke brbljivosti. Petrović je pravi tragični poeta.“
Od reditelja Aleksandra Saše Petrovića stiže jedno od najvećih remek-dela jugoslovenske kinematografije. Film koji je Bati Živojinoviću doneo svetsku slavu. Film „Tri“ je bio nominovan za Oskara za najbolji strani film i brojne svetske nagrade. Sledeći njihov zajednički film Skupljači perja izašao je naredne godine i takođe je bio nominovan za Oskara i osvojio je nagradu na Kanskom festivalu, tako su otvorena vrata jugoslovenskoj kinematografiji u svetu.
Radnja filma „Tri“, kao što naziv kaže prati tri priče smeštene početkom, sredinom i potkraj Drugog svetskog rata. Sve tri priče povezuje mladić Miloš (Bata) koji je uvek iznova, ali na drugačiji način prisiljen biti svedokom nečije smrti.
U aprilu 1941, Treći Rajh je objavio rat Kraljevini Jugoslaviji. Koji je trajao 12 dana. Miloš se na početku, u toku i na kraju Drugog svetskog rata na tri različita načina susreće sa smrću. U prvoj priči on je svedok streljanja nedužnog čoveka, u drugoj njega progone nemački vojnici. U trećoj priči Miloš, kao oficir partizanske vojske treba da odluči o sudbini optužene devojke.
Režiser Aleksandar Saša Petrović se tokom perioda Crnog talasa istakao kao najznačajniji režiser sa ovih prostora, posle ova dva filma usledila su dva film povezana sa literaturom „Biće skoro propast sveta“, koji se smatra jednim od vrhunskih dometa jugoslovenske kinematografije. Petrović je inspiraciju za taj film pronašao u romanu Fjodora Dostojevskog Zli dusi.
1969. Ministar za kulturu Francuske Republike Andre Malro uručuje Aleksandru Petroviću Orden Viteza reda lepih umetnosti i književnosti.
1972. Aleksandar Petrović duboko veruje u čvrstu vezu između literature i filma i po Bulgakovu snima film Majstor i Margarita. Usledio je Srebrni lav, nagrada CIDALC za najbolju adaptaciju književnog dela i Zlatna plaketa Sv. Marka, Film godine po izboru domaće kritike. Drugo mesto po izboru francuske publike za najbolji film godine u Francuskoj 1973. I pored i mnogih domaćih i svetskih nagrada, proglašen je filmom godine od strane stručne kritike, Petrovićev film Majstor i Margarita je skinut sa bioskopskih repertoara posle premijere u Beogradu. Proglašen je za antikomunistički film. 1973. Petrović je u nemilosti, isključen sa katedre profesora filmske režije na beogradskoj Akademiji za film, pozorište, radio i televiziju, prinuđen je da napusti zemlju. Četiri godine kasnije veliki nemački pisac i nobelovac Hajnrih Bel stupa u saradnju sa Aleksandrom Petrovićem i poverava mu ekranizaciju njegovog najnovijeg dela Grupni portret sa damom. Film je prikazan na XXX festivalu u Kanu 1977. i bio je nominovan za Zlatnu palmu, napisao je Bojan Uzelac na svojoj Fejsbuk stranici Radioaktivni komarac.
