Šestog februara 1876. godine u dvorani Beogradske opštine osnovano je Srpsko društvo Crvenog krsta. Nastalo je na inicijativu uglednog vojnog lekara dr Vladana Đorđevića. Mitropolit Mihajlo Jovanović izabran je za prvog predsednika. Upravo je činilo nekoliko uglednih građana tadašnje Srbije. Iste godine, 24. marta, na inicijativu Srpskog društva Crvenog krsta, Kneževina Srbija je pristupila je Ženevskim konvencijama. Međunarodnog komiteta Crvenog krsta priznalo je 11. juna iste godine Srpko društvo kao svoju članicu. Time je srpsko društvo postalo jedno od prvih petnaest takvih organizacija u svetu.
Rad Društva bio je usmeren na organizovanje bolnica, prikupljanje novčanih i materijalnih sredstava, nabavku sanitetskog materijala, obuku dobrovoljnih bolničarki, angažovanje lekara i pružanje pomoći vojnom sanitetu.
Najpoznatiji primer delanja Srpskog društva Crvenog krsta Srbije, koji je zapisan u istoriji je kada ono izdejstvovalo (na molbu Crvenog krsta Austrije) da Kralj Milan i vlada Srbije dozvole transporte evropskih društava Crvenog krsta preko Srbije kao pomoć za Bugarsku. „Za vreme rata protiv Bugarske u okršajima 1884. i 1885. godine Srbija je svoje ranjenike zbrinjavala, a Bugarska tada nije imala organizovan vojni sanitet. U Evropi se prikupljala pomoć i konvoji sanitetskog materijala su bili spremni da to odnesu u Bugarsku, ali se između isprečio front sa srpskom vojskom. Tada se dogodilo nešto što u istoriji nije zabeleženo. Na zahtev lekara austrijskog Crvenog krsta, a preko posredovanja Crvenog krsta Srbije Vlada Srbije je odobrila vojnoj komandi da za jedan dan prekine rat, otvori liniju fronta i propusti sanitetski materijal koji je iz Beča upućen u Sofiju. Srbija se pridružila apelu iz Evrope i otvorila svoje vojne magacine iz kojih je dala lekove, ćebad, krevete i sav materijal koji je bio neophodan za otvaranje jedne bolnice u Bugarskoj i na taj način pomogla zemlji sa kojom je bila u ratu. Taj momenat se nalazi na slici na kojoj je prikazana primopredaja srpskih poklona bugarskim vojnicima, koja se dogodila kod Pirota. Za ovaj presedan u svetskoj istoriji ratovanja, Međunarodni Crveni krst u Ženevi dodelio je specijalno priznanje Crvenom krstu Srbije, tako da je u holu zgrade ove organizacije postavljena tabla na kojoj je ispisano: „Budi tako human kao što je bila humana Srbija 1885. godine”“, isticao je u više navrata dugogošnji kustor Muzeja medicine Srpskog lekarskog društva dr Budimir Pavlović.
Po stvaranju Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca Srpsko društvo Crvenog krsta je 1921. prenelo svoje tekovine – Društvo Crvenog krsta Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, koje opet više puta menjalo ime u zavisnosti od naziva države. Danas je Crveni krst Srbije međunarodno priznat kao nastavljač tradicije započete pre skoro sto pedeset godina.